Kannastu ekki við núvitund?

Núvitund er nýja "æðið".  Núvitund í skólastarfi, núvitundar stjórnunarstíll, námskeið í núvitund, núvitundarhugleiðsla..... Eins og þetta sé eitthvað nýtt trend byggt á einhverri fornri speki búddista eða hvað veit ég?

En veistu hvað?  Þú ert daglega og oft á dag reyndar í núvitund án þess að hafa kannski minnstu hugmynd um það.  T.d. ef þú ert að lesa þetta blogg, þá ertu í núvitund.  Þegar þú dettur inn í bíómynd eða gott lag, þá ertu í núvitund.  Þegar þú hlærð að einhverju þá ertu í núvitund. Þegar þú gleymir þér við verkefni ertu í núvitund.  Skiluru? Núvitund er ekkert annað en það að vera að upplifa eitthvað í rauntíma.

Vandinn er hins vegar, að manninum er svo tamt að nota hugann í að rifja upp það sem er liðið eða að hugsa um það sem er ekki komið (atburðir sem voru núvitund þegar þeir gerðust, eða stundir sem verða núvitund þegar og ef þær koma).  Það er svo ótrúlega mikið áreyti á okkur í dag sem kallar á viðbrögð okkar og úrlausnir annað hvort strax, á eftir eða í framtíðinni.  En þar sem heilinn nær ekki utan um tímann "í framtíðinni" þá viljum við leysa verkefnin núna, strax!  Þannig festumst við í þráhyggju yfir einhverju sem er ekki að gerast núna og það er eins og að reyna að ná í regnbogann; "ain´t gonna happen".

Það sama á við um fortíðina; við upplifðum eitthvað sem við vildum að hefði farið öðruvísi, eða þá að við upplifðum eitthvað sem okkur þyrstir í aftur.  En því miður, það mun ekki gerast aftur eins.

Þess vegna er kannski bara í lagi að minna okkur á að lifa í núvitund.  Finnum hvað það er sem fær okkur til að gleyma stund og stað og þá föttum við hvað núvitund er góð. Síðan má heimfæra það yfir á allt sem okkur þykir kannski minna skemmtilegt en þarf engu síður að gerast.  Þetta kemur allt með viljanum og æfingunni/endurtekningunni.

 

Núvitund er þér fullkomnlega eðlileg, taktu bara eftir henni......