Dyggð 11. Ástundun.

 

Við þekkjum öll hvernig það er að vera í námi eða að byrja í nýrri vinnu.  Við eigum helling eftir að læra og tileinka okkur; ný handbrögð og ný vitneskja.  Til þess að geta öðlast þessa vitneskju og náð færni í vinnulagi, þá þurfum við að hafa þolinmæði, forvitni og vilja til að ástunda.  Smám saman finnum við að hlutirnir verða okkur auðveldari og við fáum staðfestingu með því að ljúka prófi eða vinnan verður eðlillegur hluti af okkur.  Og við erum tilbúin í meira nám eða stærri verkefni.

Það er engin klisja þegar talað er um "skóla lífsins" og gott er að heimfæra þessi vinnubrögð yfir á okkar daglega líf; ástundun.  Það er nokkuð ljóst að við tökum ekkert lokapróf í þessum skóla á meðan við drögum andann, en það mætti líta á hverja þá áskorun sem við mætum eins og einn áfanga.  Ef við sýnum þolinmæði og tökumst á við þessi verkefni með því að hlusta og læra, þá smátt og smátt eykst hæfni okkar til að leysa út þeim flæljum sem við mætum.  Því miður er mörgum okkar innrætt frá unda aldri að lífið eigi að vera gott og gaman;  "vertu ekki í þessari fýlu", "hættu nú að væla þetta", "ekki vera svo reið".  Þetta eru dæmigerðar uppeldis-setningar sem kenna okkur að það er vont og óæskilegt að líða ekki vel og best að troða þessum tilfinningum djúpt og skella í lás.  En þá er það í okkar hlutverki sem fullorðið fólk að taka ábyrgð og breyta þessum viðhorfum.  Lærum og tileinkum okkur ný viðhorf, nýjar nálganir og nýjar úrlausnir.  Með tímanum verður "verkfærakistan" okkar sífellt betur útbúin og í okkar valdi að ástunda að nota þau.  Við tökum mögulega ekki réttu verkfærin fram í hvert skipti, en þannig lærir maður best, á því að finna hvað virkar ekki.

 

Sinnum lífinu eins og hverju örðu námi, með opnum huga, fróðleiksfýsni og ástundun........