Dyggð 9: Stöðugleiki

Lífið er flæði.  Sýnir á sér allar myndir fljótsins; lygn hylur þar sem vatnið líður hjá; beljandi straumur með iðum og skvettum og allt þar á milli. 

Það er mikilvægur eiginleiki að hafa stjórn á tilfinningunum og eiga athvarf djúpt innra með sér, þar sem alltaf má finna ró og yfirvegun.  Við eigum þetta öll innra með okkur, en erum bara misjafnlega iðin við að rækta þennan innri styrk.   

Þetta snýst ekki um að vera alltaf stöðug sama hvað á dynur, heldur frekar að taka á móti þeirri tilfinningu sem vaknar við áreyti og læra að þekkja hana.  Tilfiinningarnar má í raun flokka niður eins og umferðarljós:

 

• Grænt; allar þær tilfinningar sem vekja innra með okkur sjálfstraust, ró, hamingju, styrk.  Þessar tilfinningar eru birtingarmynd þess að við erum að gera eitthvað rétt og eigum því að halda áfram á sömu braut.

• Gult;  þessar tilfinningar eru n.k. viðvörunartilfinningar.  Smá óróleiki eða óvissa, vottur af kvíðafiðringi, væg efasemd.  Ekkert stórvægilega truflandi en svona aðeins eins og gula ljósið er; við þurfum að fara varlega og átta okkur á hvort óhætt sé að halda áfram eða hvort tími sé kominn til að staldra við í smá stund til að ná áttum.

• Rautt; ótti, stöðugur kvíði, depurð, nagandi sársauki, reiði, biturð.  Þegar við erum farin að hafa þessa farþega innanborðs svo til öllum stundum, þá er kominn tími til að stoppa!  Við erum á rangri leið og þurfum að gefa okkur tíma til að leita annarra leiða.

 

 En til þess að geta lesið í tilfinningarnar og skilið hvað þær eru að segja okkur, þá þurfum við að kunna að ná innri ró því að það er í þessari innri þögn sem við lærum að hlusta á hvað er að gerast og ekki síður hvað þarf að gera.  Ef við ræktum okkar innri stöðugleika verðum við hæf til að takast á við hvaða straumbreytingar sem verða á flæðinu.

 

Þegar bát er kastað í stjórfljót snýst allt um að halfa góða kjölfestu.........