Dyggð 1: Að samþykkja.

Héðan í frá mun ég taka fyrir eina dyggð í hverju bloggi.  Það geri ég fyrir sjálfa mig til að minna mig á hvað bætir líf mitt og þá um leið líf þeirra sem mig umgangast.  Ykkur er frjálst að vera með....Ég er ekki að fjalla um einhverja klisjukennda frasa úr trúarlegum kenningum, heldur bara það sem við öll vitum innst inni að er uppbyggjandi fyrir sjálfsvirðinguna og eykur samhug með samferðafólki okkar í lífinu.  Við öll sem göngum um á þessari jörð viljum finna hamingjuna og ég vel að trúa því að leiðin sé að rækta innra með mér dyggðirnar.

 

AÐ SAMÞYKKJA:

Með því að samþykkja alla aðra skilyrðislaust, þá veitir það þeim frelsi til að fella niður allar varnir og "grímur".  Öryggið sem þeir fá við að finna fyrir "samþykki" gefur þeim frelsi til að vera þeir sjálfir og þannig vex sjálfsvirðing allra; mín fyrir að gefa frelsi og þeirra fyrir að fá frelsi. 

Ekki síst þurfum við að samþykkja okkur sjálf.  Enginn getur nokkurn tímann gert allt fullkomlega, enda sjaldnast nokkur að ætlast til þess, nema okkar innri rödd (sem getur verið á við harðasta þrælahaldara).  Ef við tölum ekki vel til okkar sjálf, hvernig getum við ætlast til að aðrir geri það?   

 

Við erum öll saman í þessu lífi og eigum öll sama réttinn til þess að lifa því.......