Einfaldar umgengnisreglur fyrir foreldra (gagnvart unglingum á heimilinu)

Ég er ekki með gráðu í uppeldi, en hef ágætis vitnisburð úr skóla lífsins og ætla mér því að hætta mér út í að gefa ráð.  Það má alveg.  Fólki er frjálst hvort það les þetta eða hvað þá fari eftir þessu.

Ég hef nefnilega alið upp 3 unglinga af karlkyni og tveir þeirra eru orðnir vel heppnaðir fullorðnir menn. Vel heppnaðir þýðir hér að þeir eru sáttir, bjarga sér sjálfir, fundu sjálfir sinn farveg í námi, kunna að halda heimili (þrífa líka klósett vel), eru kurteisir, sparsamir, mannvinir, drepa ekki flugur, eyðileggja ekki hluti, eru með gagnrýna hugsun.  Þetta eru nokkrir af þeim kostum sem ég valdi sem markmið í uppeldinu, en það verður auðvitað hvert foreldri að velja fyrir sig.

Eftirfarandi reglur urðu til í tímanna rás, eftir því sem við foreldrarnir rákum okkur á og höfum breytt og bætt með reynslunni.  Ég hef gert fullt af mistökum í uppeldinu, en þá hef ég líka haft manndóm í að viðurkenna þau og ræða við börnin svo þau læri líka af þeim, í stað þess að ganga fram í fullorðinsárin með einhverjar tilgangslausar afleiðingar miður góðra uppeldisráða. Með því að hafa fáar og einfaldar reglur verður uppeldið skilvirkt, mörkin (sem öll börn elska án þess að vita af því..) verða skýr og samskiptin heilbrigðari.

 

Og þá eru það reglurnar:

 

1. Ef þér finnst að herbergi unglingsins sé undir heilbrigðisviðmiðum en unglingurinn sjálfur er sáttur, taktu þá til og þrífðu herbergið hans!  Það er nefnilega ekki þess virði að þrasa yfir sokkahrúgu, gosumbúðum eða öðru sem ÞÉR finnst drasl. Unglingurinn á þetta herbergi og hann mun mjög líklega flytja að heiman einhvern tímann.  
2. Ekki reyna að vera jafningi unglingsins.  Vertu vinur og foreldri, en að setja sig á "sama level" kann ekki góðri lukku að stýra.  Þá verða mörkin (sem unglingurinn elskar óafvitandi) óskýr og hann fer jafnvel að stýra þér.  ÞAÐ VILL ENGINN!  Þetta snýst um að hlusta, styðja og skilja, en ekki "vera memm".  
3. Gefðu unglingnum óhreinatauskörfu inn í herbergið sitt og snertu hana aldrei.  Það kemur að því að hann skríður fram úr holunni fatalaus og neyðist til að læra á þvottavélina.  Það eykur sjálfsábyrgð og sjálfstraust (hann fattar lærdóminn í þessu ekki fyrr en hann verður fullorðinn).
4. Kauptu vekjaraklukku (kostar rúmlega þúsundkall) og hættu að vekja hann.  Ef unglingurinn tekur sig ekki á eftir samtöl við skólann vegna seinkomu, þá er málið alvarlegra og þarfnast stuðnings sálfræðinga/lækna/ráðgjafa.  Ef unglingurinn getur ekki tekið sig á er eitthvað að plaga hann á sálinni og þá dugar ekki að drösla honum á lappirnar og skólasóknin skilar þá litlu.
5. Ekki velja áhugamál eða námsbraut fyrir unglinginn...þá gætir þú þurft að svara fyrir "rangt" val þitt alla ævi.  Hlustaðu frekar á hvað hann hefur mestan áhuga að tala um því þar liggja vísbendingarnar um styrkleikana, og leyfðu blessuðum unglingnum að reka sig á.  Hann er bara að læra á lífið og sjáfan sig og þarf að misstíga sig.  Þannig finnur hann áhuga og styrkleika sína.  
6. Ekki vera "dílerinn".  Ef þér finnst mataræðið hjá blessuðum unglingnum ekki gott, hættu þá að kaupa óhollt!   Ef hann er að kaupa draslið sjálfur...hmm....er unglingurinn þinn fjárráða?  Nei. Þetta snýst um að setja gott fordæmi í mat og svo má alveg skammta peninginn í samvinnu. Þetta eru ekki neinir kjánar og geta alveg skilið góð rök

 

Samvinna er farsælust og gott að gera skriflegt samkomulag um  þau atriðið sem þið teljið mikilvægust.  Það er meira að segja svo einkennilegt að þeirra tillögur verða oft strangari en maður hafði sjálfur í huga!  Þau verða að fá tækifæri til að vinna sína smásigra með því að taka ábyrgð á sjálfum sér, sem verður þeirra grunnur í að standa á eigin fótum (nema að þið viljið að þau búi heima alltaf.....).  

 

Þetta eru nefnilega snillingar fullir af möguleikum sem þau þurfa að fá að þroska og þróa.....það kallast víst að læra að verða fullorðinn......