Hvernig heldur þú á barninu/barnabarninu þínu?

Ég var að njóta þess að gumsa í mig humarsúpu og sötra á hvítvínsdreytli (mæli alveg sérstaklega með humarsúpunni á Rauða Húsinu á Eyrarbakka...).  Á næsta borði voru hjón með voðalega krúttlegan lítinn strák, kannski svona 4 mánaða eða svo.  Þegar leið á máltíð þeirra gerðist snáðinn órólegur og byrjaði að kjökra.  Grey mamma og pabbi, varla hálfnuð með matinn, reyndu að róa hann niður...en þó aðallega mamman með snuði og brjóstgjöf.  Að því kom að þau ákváðu að fara og á meðan mamman tók til alla fylgihluti barnsins tók pabbinn litla krúttið í fangið.

Þá tók ég eftir því sem mér fannst vert að skrifa nokkrar línur hér;  hvernig hann hélt á barninu.  Ég hef reyndar oft áður séð þetta, en aldrei beint veitt því eftirtekt.  Sem sagt, pabbinn hélt barninu þannig að bak þess sneri að honum og barnið sneri því "fram", eða frá pabbanum.  Á meðan var mikill órói í fótum og höndum þess og það var næstum spriklandi.  

Prófið bara sjálf að láta taka svona utan um ykkur. Það er ekki hlýja eða notarlegheit eða öryggi, að minnsta kosti ekkert í samanburði við að láta taka utan um sig þannig að líkamarnir snúi saman.  Það hlýtur að veita mikið meira öryggi og nánd fyrir ungabarn þegar því er haldið þannig að hálf-stjórnlausir útlimirnir danglist ekki út og suður.  Það er einmitt nánd og öryggi sem er alltaf það mikilvægasta sem við getur gefið ungunum okkar, sérstaklega á því tímaskeiði þegar þau skilja ekki mælt mál.  

 

Ungabörn læra nefnilega bara af því hvernig við nálgumst og umgöngumst þau....