Þarf að fá borgað fyrir allt?

Í dag hlustaði ég á viðtal við starfsmann Geðhjálpar, þar sem hún lagði mikla áherslu á dýrmæti þess að hafa vinnu.  Að geta mætt á sinn fasta stað og átt í leiðinni samskipti við aðra. 

Þetta fékk mig til að hugsa um alla þá sem misst hafa vinnuna undanfarin misseri og eru við fulla heilsu.  Langflestir í þessum hópi fá atvinnuleysisbætur á meðan þeir eru að leita sér að nýju starfi, en á meðan er hætta á að þessir einstaklingar einangrist félagslega og jafnvel fyllist vonleysi yfir stöðunni vegna aðgerðarleysis og/eða tilgangsleysis.

Sjálfboðaliðsstörf;  það er svo víða hægt að koma til hjálpar og gera gagn án þess að þiggja laun fyrir í formi peninga.   Samhjálp er heilbrigð og holl ef hún er sprottin frá hjartanu og hennar er víða þörf.  Listinn yfir stuðningsfélög, líknarfélög, áhugafélög svo eitthvað sé nefnt er langur og allstaðar vel tekið á móti vinnandi höndum.

 

Launin fyrir þess konar vinnuframlag eru nefnilega oft mjög nærandi.....