Hvar læra börnin það sem fyrir þeim er haft?

Ja..maður spyr sig nú bara!  Mér fannst nú alveg nógu flókið að vinsa úr þegar ég var barn fyrir næstum hálfri öld.  Þá lærði ég af foreldrunum, systkynum mínum, vinunum, skólanum, bókum, íþróttafélaginu, ríkissjónvarpinu (sem var frekar vandað), og kannski einu dagblaði (fæstir keyptu Moggann, Tímann og Þjóðviljann).  Þetta er svona nokkurn veginn heildarlistinn.

Börnum í dag er vorkunn; Við upptalninguna hér að ofan bætist netið (hér undir er ótæmandi listi sem ég hef reyndar ekki alveg hugmyndaflug í) , ógrynni sjónvarpsstöðva, gríðarlegt flóð kvikmynda,  endalaust flóð tímarita.......Við þetta má svo auðvitað bæta að samvistir með fjölskyldunni eru langtum minni.  

Ég velti fyrir mér hvort barnshugurinn eigi ekki erfitt með að finna út úr því hver er "rétta" eða "æskilega" fyrirmyndin til að læra af.  Hugurinn leitar því í allar áttir.  Getur þetta verið æskileg þróun?  Ég bara veit það ekki....