Hugsanaskekkjur.

Einkennilegt hvað mannskepnan er dugleg að viðhalda eigin hugsanavillum....Við eigum í sífelldum innri samtölum og erum fljót að svara!  Hversu langt við förum út af braut raunveruleikans er síðan það sem gerir útslagið um hvort við erum í jafnvægi eða ekki.  Það er í rauninni sorglegt að hugsa til þess hvaða staðlar eru fyrir framan okkur til viðmiðunar; við viljum vera svona efnuð, eiga svona bíl, vera svona sterk, vera svona mjó,........  Í allri þessar vonlausu samanburðarkeppni gleymum við að horfa inn á við og meta það sem við getum og höfum.  Við erum öll uppspretta hæfileika og náðargáfna, hver á sinn hátt, en vitum ekki almennilega af því þar sem hugurinn er allur út á við....eins og radar að leita uppi hvað okkur skortir.

Mér finnst alveg dásamlegt að hugsa til þess hvernig lífið væri, ef allir færu að hugsa um hvað þeir hafa í stað þess að hugsa um hvað þá vantar!