Órómantískt...en heilinn er bara eins og vegakerið

 

Ég held að möglega sé einhver sem tengir við reynslu mína:  Ég á alveg ógeðslega erfitt með að halda það út að breyta rótgróinni hegðun.  Kannast einhver við það.....

Minn "bardagi" snýr að allt frá því að minnka súkkulaðiát og pepsimax-þamb, upp í það að hætta að skammast í sjálfri mér í innri samtölum (hvaða rugl er það...tala illa við sjálfa sig?).  Og ég sem er útlærð og þrautreynd sem meðferðardáleiðir og ætti þar af leiðandi að vera með mitt allt á tæru!  Ok; viðurkenni að ég er nánast hætt að tala illa við mig, en þið sem eruð mannleg þekkið þetta.  

Alla vega. Hegðurnarmynstur. "Ertu heimskari en hæna?"....þær nefnilega liggja á egginu í 21 dag án þess að hafa hugmynd um tilganginn og svo kemur þessi sæti ungi úr egginu og allt var þess virði.  Þessi 21 daga viðmiðun er oft notuð þegar á að breyta hegðun, en ég held satt að segja að það sé stórkostlegt vanmat.  Stundum þarf nefnilega nokkra mánuði eða jafnvel ár til að breyta og viðhalda nýju hegðunarmynstri.  Skoðum ástæðurnar nánar:

Viðbrögð okkar við áreyti stjórnast af því hvaða taugabrautir virkjast.  Enginn okkar er eins í þeim efnum af því að við myndum þessi taugatengsl í mismunandi aðstæðum.  Þessu má nefnilega  líkja við vegakerfið.  Ég og þú erum að fara á sama áfángastaðinn, en af því að við komum frá sitthvorum staðnum, þá förum við ekki sömu leið.  Annað okkar er "lánsamara" með staðsetningu og því er leiðin greiðfærari og skemmtilegri. Leiðin mín, sem ég hef alltaf farið er alveg glötuð;  illfær og leiðinleg og fer illa með bílinn minn.  Þess vegna ákveð ég einn daginn að breyta um leið til að létta mér lífið.  Ég finn góða leið en þarf virkilega að vera á tánum alla leiðina til að rata og komast á leiðarenda.  Er þess vegna aðeins lengur og smá þreytt þegar ég mæti.  Næstu daga reynir því á aga minn að fara þessa nýju leið, því heilinn reynir alltaf að gera okkur lífið auðvelt (er latur) og þess vegna er svo freistandi að fara í gamla hjólfarið og hugsa bara ekkert.  En með tímanum þá verður nýja leiðin líklega komin í minnið og orðin að nýju hjólfari sem ég fer hugsunarlaust í. Mæti fyrr, er kátari og bíllin í betra ásigkomulagi.  

 

Skiljið þið?  Það nefnilega breytast ekki taugaboðleiðir heilans bara einn tveir og bingó.  Það þarf að gefa taugafrumunum tíma til að vaxa og tengjast við þetta nýja áreyti sem þær eru að upplifa.  Bara eins og að mæta í ræktina....ekki gefast upp því þetta er langtímamarkmið.  

 

Þess vegna getum við breytt okkur í hvað sem við viljum....þurfum bara að vita hvað við viljum ............